Ozonoterapia, czyli terapia tlenowo-ozonowa już od wielu lat jest stosowana w medycynie jako metoda wspomagająca podstawowe leczenie. W szczególności jest wykorzystywana w przypadkach, w których tradycyjne leczenie nie przynosi zadawalających efektów. Coraz więcej mówi się również o tej metodzie jako wspomaganie także terapii przy leczeniu nowotworów.
W Polsce ozonoterapia została zastosowana po raz pierwszy w 1986 roku przez prof. Zygmunta Antoszewskiego w Zakładzie Anestezjologii i Intensywnej Terapii Górnośląskiego Centrum Medycznego i w Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii Instytutu Kardiologii Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach – Ochojcu.
W chwili obecnej, terapia tlenowo-ozonowa znajduje coraz to szersze zastosowanie w różnych dziedzinach medycyny. Ozonoterapia jest popularna w Polsce, jak i na całym świecie. Stosowanie ozonu w medycynie polega na wytworzeniu tego gazu z tlenu medycznego, a następnie podawaniu go w czystej mieszaninie tlenowo-ozonowej w maksymalnym stężeniu – 5 % ozonu i 95 % tlenu.
Ozon – trochę historii
Ozon został odkryty w 1840 roku przez niemieckiego chemika Chrystiana Friedricha Schönbeina. Gaz ten jest trójatomową cząsteczką tlenu, wykazującą niezwykle silne właściwości utleniające. Cząsteczka ozonu jest nietrwała i dlatego bardzo szybko ulega rozpadowi. Gaz z przeznaczeniem do celów medycznych powstaje z czystego tlenu w wyniku elektrycznych wyładowań o napięciu 170V w specjalistycznym generatorze.
Jakie są wskazania stosowania terapii ozonowej?
- owrzodzenia,
- niedokrwienia,
- pourazowe zapalenie kości i tkanek miękkich,
- zwyrodnieniowe lub zapalne choroby stawów oraz tkanek okołostawowych,
- infekcje beztlenowcowe,
- infekcje wirusowe (WZW),
- infekcje dróg moczowych,
- zaburzenia ukrwienia mózgowego,
- tzw. stopa cukrzycowa,
- w niektórych przypadkach chorób oczu,
- ropnie opłucnej.
Ozonoterapia – przeciwwskazania
- nadczynność tarczycy,
- niewyrównane nadciśnienie tętnicze,
- niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego,
- ciąża,
- zatrucie alkoholowe.
