Ozonoterapia to innowacyjna i bezbolesna, a równocześnie bardzo skuteczna metoda leczenia wszelkich zmian próchnicowych. Co więcej, stosowanie tej terapii nie tylko pomaga w leczeniu próchnicy, ale także ma działanie profilaktyczne i zapobiega jej powstawaniu. W zabiegu wykorzystuje się silne właściwości bakteriobójcze ozonu – gaz ten w bezpieczny sposób utlenia szkodliwe bakterie. Zastosowanie ozonoterapii pozwala na neutralizację niemal 100 % wszystkich bakterii, które przyczyniają się do powstawania próchnicy. Ważny jest fakt, że podczas swojego działania, ozon w żaden sposób nie uszkadza zdrowych tkanek zęba. Cały zabieg polega na punktowej aplikacji ozonu i trwa zaledwie kilkadziesiąt sekund.
Najważniejsze zalety z zastosowania ozonoterapii w leczeniu próchnicy
Leczenie odbywa się w pełni bezinwazyjnie, a więc bez wiercenia, szybko, bez bólu i stresu, a także bez jakichkolwiek uszkodzeń w zdrowej tkance zęba. Ozonoterapia stosowana w leczeniu próchnicy jest w pełni bezpieczna i może być stosowana nawet u dzieci. Leczenie ozonem pozwala również zapobiec pojawieniu się w przyszłości próchnicy pod zastosowanym wypełnieniem, dzięki temu pacjenci unikają jakichkolwiek komplikacji oraz ponoszenia dodatkowych kosztów ponownego leczenia.
Przykładowe zastosowanie ozonoterapii w stomatologii:
- skuteczne leczenie oraz zapobieganie próchnicy,
- dezynfekcja ubytków oraz trudno dostępnych miejsc,
- eliminacja nadwrażliwości bólowej zębów,
- przy zmianach zapalnych oraz podczas wykonywania zabiegów chirurgicznych (ozon zmniejsza odczuwalny ból oraz znacznie przyspiesza gojenie),
- leczenie aft.
W bardziej zaawansowanych stopniach zmian próchnicowych, gdy nieuniknione jest zastosowanie leczenia mechanicznego, wykorzystanie zabiegu ozonoterapii również jest jak najbardziej wskazane w celu wyeliminowania wszelkich bakterii oraz skutecznym zdezynfekowaniu powstałego ubytku. Dzięki połączeniu tradycyjnego leczenia z metodą ozonoterapii, można zapobiec ewentualnym problemom z leczonymi zębami w przyszłości, a także uniknąć leczenia kanałowego.