Ozonoterapia to bezbolesny zabieg o szybkim i skutecznym działaniu, który, co ważne nie powoduje żadnych skutków ubocznych leczenia. Ta metoda jest z powodzeniem praktykowana w wielu krajach, ponieważ dzięki wyjątkowo korzystnym i cennym dla organizmu właściwościom, ozon nie tylko likwiduje wszelkie objawy choroby, ale również usuwa jej przyczyny i zapobiega nawrotom.
Zastosowanie ozonoterapii
Dzięki braku odporności na ozon szkodliwych mikroorganizmów, ozonoterapia jest stosowana w leczeniu chorób bakteryjnych, takich jak m.in. borelioza, bruceloza (gorączka maltańska), bóle stawów, zapalenie opon mózgowych, zapalenie jądra, zapalenie błony naczyniowej, zapalenie naczyń krwionośnych, tężec, zatrucie pokarmowe, zapalenie jelit, powracająca gorączka, różnego rodzaju infekcje. Jak się okazuje, ozonoterapia bardzo dobrze sprawdza się również w leczeniu żylaków. Coraz częściej stosowany jest także w przypadku stwardnienia rozsianego, zapalenia nerwu wzrokowego, zapalenia mózgu i rdzenia, choroby Parkinsona, zespołu Tourett’a, porażenia i dystonii. Ozon pomaga również ograniczyć efekty zatrucia radiacyjnego (zmniejszone libido, anemia, raki skóry, nowotwór układu kostnego, zapalenie mięśnia sercowego).
Warto wspomnieć, iż ozonoterapia jest w pełni legalną formą dopingu stosowaną przez sportowców, ponieważ znacznie podnosi ogólną wydolność organizmu, a także zwiększa zakres ruchomości stawów oraz siłę mięśniową.
Czy każdy może poddać się terapii ozonem? Jakie są przeciwwskazania ozonoterapii?
- nadczynność tarczycy,
- zawał mięśnia sercowego (przebyty niedawno),
- niewyrównane nadciśnienie tętnicze,
- ciąża,
- zatrucie poalkoholowe,
- podatność na uczulenia (w niektórych przypadkach pacjenci będą źle reagować na terapię ozonową i mogą mieć uczulenie).
Ważne: W przypadku każdego zabiegu ozonoterapii, czy to w formie dożylnej, czy też podawanej zewnętrznie, pacjenci, szczególnie podczas pierwszego zabiegu, powinni dokładnie obserwować miejsca, w których podawany jest ozon i w razie jakichkolwiek niepokojących objawów, należy szybko zgłosić ten fakt pielęgniarce lub lekarzowi.
