Ozon wykazuje bardzo silne działanie utleniające oraz dezynfekujące , dlatego też jest stosowany na całym już świecie jako skuteczna metoda w walce z bakteriami, wirusami, grzybami i innymi drobnoustrojami.

Ozonoterapia, która właśnie wykorzystuje cenne właściwości ozonu, już od wielu lat jest stosowana w medycynie w celu wspomagania podstawowego leczenia. Szczególnie wtedy, gdy tradycyjne techniki nie przynoszą zadowalających rezultatów np. ubytki skóry, niegojące się rany, odleżyny i owrzodzenia, ropne przetoki.

Metody stosowania zabiegu ozonoterapii

Autohemotransfuzja – przez wielu uważana za najskuteczniejszą metodę ozonoterapii. Polega na wkłuciu się do żyły, zazwyczaj łokciowej, pobraniu 100-200 ml krwi prosto do sterylnej i jednorazowej butelki, która zawiera specjalny konserwant (cytrynian sodu) zapobiegający krzepnięciu. Następnie krew poddawana jest ozonowaniu i ponownie podawana pacjentowi do tej samej żyły. Cały zabieg przebiega w zamkniętym obiegu i jest w pełni bezpieczny. Autohemotransfuzja jest stosowana w leczeniu stwardnienia rozsianego, boreliozie, zapaleniu płuc oraz w celu zwiększenia odporności organizmu.

Iniekcje dotętnicze – wykonuje się zastrzyk z mieszaniną tlenowo-ozonową bezpośrednio do tętnicy ozonowej.

Iniekcje domięśniowe – po podaniu znieczulenia miejscowego, ozon jest wstrzykiwany bezpośrednio do mięśnia.

Kroplówki z ozonem – zabieg polega na podaniu kroplówki, zwykle z naozonowaną solą fizjologiczną, w ten sposób można również dodatkowo zaaplikować do krwi witaminy.

Sucha kąpiel – zabieg polega na miejscowym podaniu ozonu poprzez założenie szczelnego rękawa (buta) ozonowego na miejsce ze zmianą chorobową i podawaniem mieszaniny tlenowo-ozonowej do środka.

Podawanie mieszaniny tlenowo-ozonowej do jam ciał, podawanie doodbytnicze, do ucha, dopochwowo, do pęcherze moczowego.

Opatrunki ozonowe – są stosowane zazwyczaj po ozonoterapii miejscowej i zakładane na zmienione chorobowo kończyny np. oparzenia, trudno rojące się rany.

Naozonowane krople do oczu.

.